[ Pobierz całość w formacie PDF ]
znajomości z Nickiem Morettim. Muzyk zagrał na pianinie melodię
Wspomnienia.
Nick nie przerywał jej zadumy. Czekał cierpliwie, a\ sama wróci do
rzeczywistości. Porównał doświadczenia Sereny ze swoimi. Nie zaznał biedy,
\ałoby ani rozpaczy. Nie umiał powiedzieć, czy udzwignąłby takie cię\ary, jakie
nieustannie spadały na barki dwóch młodych dziewcząt. Podziwiał ich
determinację, odwagę i wzajemną miłość, która pozwoliła im pokonać
wszystkie przeszkody. Młodzieniec przy pianinie zaśpiewał ostatnie słowa
piosenki:
. . .nastał nowy dzień.
Serena podniosła oczy i popatrzyła na Nicka.
Michelle zaczęła nowe \ycie od wyprowadzki z Sydney. Dostała
odszkodowanie po śmierci mę\a. Przynajmniej miała, za co kupić ziemię i
postawić dom. Mieszkanie na Wsi oznaczało dla niej powrót do czasów
dzieciństwa. Dawało jej poczucie bezpieczeństwa, kontakt z naturą, a przede
wszystkim ze zwierzętami.
Podjęła słuszną decyzję stwierdził Nick Wiele osiągnęła. A ty, co
zrobiłaś, Sereno?
Ja i tak nigdzie nie byłam u siebie. Zostałam, w Sydney. Szkoda mi było
opuszczać miasto. Pragnęłam \yć pełnią \ycia, skorzystać z tego, co najlepsze,
zanim los znów mi wszystko odbierze. Nie planowałam przyszłości, nie sposób
jej prze widzieć.
Rozumiem, co czułaś. A więc postanowiłaś wspiąć się na szczyty zawiesił
głos W oczekiwaniu na dalsze informacje.
Liczył, \e wreszcie otrzyma wyjaśnienie, w jakim zawodzie i w jakich
okolicznościach korzystała ze znajomości ludzkiej psychiki.
Jej śmiech zabrzmiał sarkastycznie, ponuro. Towarzyszyło mu lodowate
spojrzenie i nieprzyjemny wyraz twarzy.
Oczekujesz spektakularnych osiągnięć, wielkich sukcesów spytała z
ironicznym, gorzkim grymasem.
Nastrój porozumienia prysł jak bańka mydlana. Naprzeciwko Nicka siedziała
teraz obca kobieta, sztywna, wyprostowana i nieufha. Czuł od niej chłód. Musiał
zachować ostro\ność, \eby nie stra cić jej do reszty. Nie przyjmowała do
wiadomości, \e pragnie jej takiej,jaką jest. Uniósł ręce do góry w błagalnym
geście.
Wybacz, jeśli czymś cię uraziłem. Przecie\ tak niewiele o tobie wiem.
Opowiedz mi swoje dalsze losy.
Poczerwieniała, spuściła oczy i wzruszyła ra mionami.
Podjęłam pracę w modnym salonie fryzjerskim u Tylora Andersa. Zrobiła na
nim wra\enie informacja, \e praktykowałam w Londynie. Nazywał mnie Rene,
\eby brzmiało bardziej wytwornie Przerwała, jakby oczekiwała komentarza.
Nic mi to nie mówi. Nie bywam w najmodniejszych miejscach. Kiedy włosy
mi za bardzo urosną, wstępuję do pierwszego lepszego zakładu.
Czesałyśmy sławnych i bogatych. Zapragnęłam ich naśladować. Wydawałam
ostatnie pieniądze, \eby bywać tam gdzie oni. Goniłam za modą, polowałam na
ciuchy na wyprzeda\ach,, słuchałam plotek z wy\szych sfer. Za wszelką cenę
chciałam spróbować wszystkiego, co oferuje tak zwany wielki świat. Szef
nauczył mnie schlebiać mo\nym i zdobywać ich sympatię. Miałeś rację, byłam
pojętną uczennicą. Wkrótce potrafiłam otworzyć uśmiechem zaryglowane drzwi
zakończyła z ironią w głosie.
Odnoszę wra\enie, \e obecnie patrzysz na tamten okres z pewnym dystansem
i nie pochwalasz własnego postępowania wtrącił nieśmiało.
Wtedy byłam z siebie bardzo dumna. Zwłaszcza, \e podbiłam serce pewnego
milionera. Ja tak\e go pokochałam. Gdyby nie pózniejsze wydarzenia,
rozmawiałbyś dziś z mę\atką zakończyła z wyrazną autoironią.
Co, spowodowało, \e nie doszło do ślubu?
Raczej kto - ty Popatrzyła na niego z nie przeniknionym wyrazem
twarzy.
Niemo\liwe! Przecie\ wyjechałaś z Sydney, zanim mnie poznałaś.
Zanim ty dostrzegłeś moje istnienie sprostowała Wcześniej na pewnym
przyjęciu bezlitośnie drwiłeś z Lyalla Duncana, \e bierze za \onę fryzjerkę.
Słyszałam wszystko. Stałam tu\ obok. Nagle pojęłam, \e tylko w bajkach
ksią\ęta kochają ubogie sierotki. [ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pl doc.pisz.pl pdf.pisz.pl chiara76.opx.pl
znajomości z Nickiem Morettim. Muzyk zagrał na pianinie melodię
Wspomnienia.
Nick nie przerywał jej zadumy. Czekał cierpliwie, a\ sama wróci do
rzeczywistości. Porównał doświadczenia Sereny ze swoimi. Nie zaznał biedy,
\ałoby ani rozpaczy. Nie umiał powiedzieć, czy udzwignąłby takie cię\ary, jakie
nieustannie spadały na barki dwóch młodych dziewcząt. Podziwiał ich
determinację, odwagę i wzajemną miłość, która pozwoliła im pokonać
wszystkie przeszkody. Młodzieniec przy pianinie zaśpiewał ostatnie słowa
piosenki:
. . .nastał nowy dzień.
Serena podniosła oczy i popatrzyła na Nicka.
Michelle zaczęła nowe \ycie od wyprowadzki z Sydney. Dostała
odszkodowanie po śmierci mę\a. Przynajmniej miała, za co kupić ziemię i
postawić dom. Mieszkanie na Wsi oznaczało dla niej powrót do czasów
dzieciństwa. Dawało jej poczucie bezpieczeństwa, kontakt z naturą, a przede
wszystkim ze zwierzętami.
Podjęła słuszną decyzję stwierdził Nick Wiele osiągnęła. A ty, co
zrobiłaś, Sereno?
Ja i tak nigdzie nie byłam u siebie. Zostałam, w Sydney. Szkoda mi było
opuszczać miasto. Pragnęłam \yć pełnią \ycia, skorzystać z tego, co najlepsze,
zanim los znów mi wszystko odbierze. Nie planowałam przyszłości, nie sposób
jej prze widzieć.
Rozumiem, co czułaś. A więc postanowiłaś wspiąć się na szczyty zawiesił
głos W oczekiwaniu na dalsze informacje.
Liczył, \e wreszcie otrzyma wyjaśnienie, w jakim zawodzie i w jakich
okolicznościach korzystała ze znajomości ludzkiej psychiki.
Jej śmiech zabrzmiał sarkastycznie, ponuro. Towarzyszyło mu lodowate
spojrzenie i nieprzyjemny wyraz twarzy.
Oczekujesz spektakularnych osiągnięć, wielkich sukcesów spytała z
ironicznym, gorzkim grymasem.
Nastrój porozumienia prysł jak bańka mydlana. Naprzeciwko Nicka siedziała
teraz obca kobieta, sztywna, wyprostowana i nieufha. Czuł od niej chłód. Musiał
zachować ostro\ność, \eby nie stra cić jej do reszty. Nie przyjmowała do
wiadomości, \e pragnie jej takiej,jaką jest. Uniósł ręce do góry w błagalnym
geście.
Wybacz, jeśli czymś cię uraziłem. Przecie\ tak niewiele o tobie wiem.
Opowiedz mi swoje dalsze losy.
Poczerwieniała, spuściła oczy i wzruszyła ra mionami.
Podjęłam pracę w modnym salonie fryzjerskim u Tylora Andersa. Zrobiła na
nim wra\enie informacja, \e praktykowałam w Londynie. Nazywał mnie Rene,
\eby brzmiało bardziej wytwornie Przerwała, jakby oczekiwała komentarza.
Nic mi to nie mówi. Nie bywam w najmodniejszych miejscach. Kiedy włosy
mi za bardzo urosną, wstępuję do pierwszego lepszego zakładu.
Czesałyśmy sławnych i bogatych. Zapragnęłam ich naśladować. Wydawałam
ostatnie pieniądze, \eby bywać tam gdzie oni. Goniłam za modą, polowałam na
ciuchy na wyprzeda\ach,, słuchałam plotek z wy\szych sfer. Za wszelką cenę
chciałam spróbować wszystkiego, co oferuje tak zwany wielki świat. Szef
nauczył mnie schlebiać mo\nym i zdobywać ich sympatię. Miałeś rację, byłam
pojętną uczennicą. Wkrótce potrafiłam otworzyć uśmiechem zaryglowane drzwi
zakończyła z ironią w głosie.
Odnoszę wra\enie, \e obecnie patrzysz na tamten okres z pewnym dystansem
i nie pochwalasz własnego postępowania wtrącił nieśmiało.
Wtedy byłam z siebie bardzo dumna. Zwłaszcza, \e podbiłam serce pewnego
milionera. Ja tak\e go pokochałam. Gdyby nie pózniejsze wydarzenia,
rozmawiałbyś dziś z mę\atką zakończyła z wyrazną autoironią.
Co, spowodowało, \e nie doszło do ślubu?
Raczej kto - ty Popatrzyła na niego z nie przeniknionym wyrazem
twarzy.
Niemo\liwe! Przecie\ wyjechałaś z Sydney, zanim mnie poznałaś.
Zanim ty dostrzegłeś moje istnienie sprostowała Wcześniej na pewnym
przyjęciu bezlitośnie drwiłeś z Lyalla Duncana, \e bierze za \onę fryzjerkę.
Słyszałam wszystko. Stałam tu\ obok. Nagle pojęłam, \e tylko w bajkach
ksią\ęta kochają ubogie sierotki. [ Pobierz całość w formacie PDF ]