[ Pobierz całość w formacie PDF ]
inwestor może spekulować na zmianę trendu na rynku instrumentu bazowego. Jednak
moim zdaniem, do takiej spekulacji można lepiej wykorzystać inne instrumenty
pochodne, chociażby opcje wsteczne. Zajęcie pozycji w którejś z opcji wydaje się być
zasadne tylko w przypadku, gdy poziom bariery niezbyt odbiega od ceny rynkowej.
Oszczędności wynikające z niższego kosztu zakupu opcji nie są wówczas zbyt duże, ale
nabywca opcji nie zmniejsza w istotny sposób prawdopodobieństwa otrzymania
wypłaty.
64
Ostatnią parę opcji barierowych, które możemy wykorzystać w celach spekulacyjnych,
stanowią: opcja kupna z barierą wyjścia w górę oraz opcja sprzedaży z barierą wyjścia
w dół. Cechą wspólną tych instrumentów jest możliwość ich dezaktywacji, gdy są one
in-the-money. A zatem opcje te mogą stracić całkowicie swoją wartość, gdy skala
aprecjacji (w przypadku opcji kupna) lub deprecjacji (w przypadku opcji sprzedaży)
będzie zbyt wielka. %7ładen inwestor, który spekuluje na kierunek zmiany ceny aktywu
bazowego nie będzie chciał skorzystać z takiego instrumentu. Możliwe jest wprawdzie
ustawienie bariery w znacznej odległości od ceny wykonania, lecz korzyści wynikające
z niższej ceny opcji nie będą wówczas zbyt duże, a ryzyko dezaktywacji opcji w
przypadku znacznego ruchu cen aktywu bazowego w oczekiwanym kierunku -
znaczące.
Dzięki zakupowi jednej z pierwszych czterech opcji barierowych (opcja kupna z barierą
wejścia w górę, opcja kupna z barierą wyjścia w dół, opcja sprzedaży z barierą wyjścia
w górę, opcja sprzedaży z barierą wejścia w dół), inwestor może odnieść określone
korzyści wynikające z konstrukcji opcji barierowych. Są nimi, jak już wspomniałem,
niższa cena opcji oraz możliwość elastycznego dopasowania parametrów kontraktu do
oczekiwań inwestora. Zalety nabycia którejś z pozostałych opcji barierowych (opcji
kupna z barierą wejścia w dół, opcja sprzedaży z barierą wejścia w górę, opcja kupna z
barierą wyjścia w górę, opcja sprzedaży z barierą wyjścia w dół) nie są już tak
oczywiste. Tańsza premia opcyjna okupiona jest znacznie wyższym ryzykiem
nieuzyskania przez inwestora wypłaty w dniu rozliczenia kontraktu.
Nie oznacza to jednak, że nie można tych opcji wykorzystać w celach spekulacyjnych.
Wydaje się, że korzystnym posunięciem może być wystawienie ww. opcji. Szczególnie
korzystne może być wystawienie opcji kupna z barierą wyjścia w górę lub opcji
sprzedaży z barierą wyjścia w dół. Dla tych instrumentów bariera stanowi formę obrony
przed dużą stratą, na jaką narażony jest każdy inwestor z krótką pozycją opcyjną. W
przypadku sprzedanej opcji call mechanizm ten działa w sposób następujący: jeśli cena
instrumentu bazowego wzrasta przekraczając cenę wykonania, zwiększa się wartość
wewnętrzna opcji, a tym samym rośnie potencjalna wypłata dla nabywcy opcji kupna.
Jeżeli wzrost ceny instrumentu bazowego będzie na tyle duży, że dojdzie ona do
poziomu bariery, opcja ulegnie dezaktywacji. Wyznaczając cenę wykonania opcji
65
kupna z barierą wyjścia w górę na określonym poziomie, wystawca wyraża swój pogląd
odnośnie najbardziej prawdopodobnego, jego zdaniem, pułapu, do którego może dojść
cena instrumentu bazowego. Miejsce ustalenia bariery obrazuje poziom akceptowanej
przez wystawcę straty. Jest ona równa różnicy pomiędzy barierą a ceną wykonania
pomniejszonej o otrzymaną premię. W podobny sposób funkcjonuje mechanizm obrony
przed zbytnim spadkiem ceny instrumentu bazowego dla opcji wystawcy opcji
sprzedaży z barierą wyjścia w dół. Jeśli cena aktywu bazowego spadnie do poziomu
bariery, opcja ulegnie dezaktywacji, a jej wystawca nie będzie zobowiązany do wypłaty
wartości wewnętrznej opcji w dniu rozliczenia40.
Korzystnym posunięciem może być wystawienie opcji kupna z barierą wejścia w dół
lub też opcji sprzedaży z barierą wejścia w górę. Ponieważ w tym przypadku cena
instrumentu bazowego musi osiągnąć zarówno barierę, jak i kurs realizacji, ustawienie
tych parametrów w dużej odległości znacznie zmniejsza prawdopodobieństwo
zaistnienia obowiązku wypłaty dla nabywcy opcji. Należy jednak pamiętać, że im
bardziej cena wykonania jest oddalona od poziomu bariery, tym mniejszą premię
otrzyma wystawca opcji.
W jaki sposób można natomiast wykorzystać opcje barierowe do hedgingu? Podmiot,
który zabezpiecza pozycję na rynku instrumentu bazowego patrzy na swój wynik
finansowy globalnie tzn. łączy zysk lub stratę na pozycji zabezpieczającej z wynikiem
finansowym na instrumencie zabezpieczanym. Standardowe opcje kupna oferują
inwestorowi pokrycie strat na instrumencie bazowym, jeżeli cena rynkowa wzrośnie
powyżej ceny wykonania. Standardowe opcje sprzedaży zabezpieczają przed spadkiem
ceny instrumentu bazowego poniżej kursu realizacji. Ponieważ funkcja wypłaty z opcji
barierowych, przy spełnieniu określonych warunków, odpowiada funkcji wartości
końcowej opcji standardowych, można je także wykorzystać w hedgingu. Problem
związany z zastosowaniem opcji barierowych polega na tym, że stanowią one jedynie
zabezpieczenie warunkowe, a nie, jak opcje standardowe, bezwarunkowe. Ze względu
40
Powyższy mechanizm przypomina w swoim działaniu zlecenie stop loss. W przypadku niekorzystnej
dla inwestora zmiany ceny, pozycja jest automatycznie zamykana. O ile jednak w przypadku zlecenia
stop loss zamknięcie pozycji jest jednoznaczne ze stratą dla inwestora, o tyle w przypadku opcji
barierowej wystawca osiąga zysk.
66
na ryzyko dezaktywacji (bariera wyjścia) lub braku aktywacji opcji (bariera wejścia),
inwestor nie może być pewny istnienia zabezpieczenia.
Jak już wspomniałem opcja barierowa jest tańsza niż odpowiadająca jej opcja
standardowa, co z punktu widzenia kosztów zabezpieczenia pozycji ma bardzo duże
znaczenie. Nie jest jednak tak, że opcje barierowe dają takie same zabezpieczenie jak
opcje standardowe, przy niższym koszcie premii. Upust w cenie opcji wynika przecież z
ryzyka dezaktywacji opcji (opcja z barierą wyjścia) lub ryzyka nieosiągnięcia bariery
(opcja z barierą wejścia). Cała umiejętność wykorzystania opcji barierowych w
hedgingu polega na tym, aby nie zabezpieczać takich zmian ceny aktywu bazowego,
które są korzystne dla inwestora z punktu widzenia pozycji globalnej.
Wybór konkretnej opcji barierowej do zabezpieczenia pozycji wynika z nastawienia
inwestora do problemu hedgingu. Jeśli dany inwestor ma podejście pasywne, tzn. z
definicji zabezpiecza całość otwartej pozycji przed każdym niekorzystnym ruchem ceny
instrumentu bazowego, będzie mógł skorzystać z zalet opcji barierowych w
ograniczonym zakresie. Z kolei inwestor, który ma aktywne podejście do hedgingu, tzn.
dokonuje zabezpieczenia pozycji w sposób selektywny, będzie mógł w większym
stopniu skorzystać z możliwości, jakie oferują opcje barierowe.
Grupą opcji barierowych, które najlepiej odpowiadają potrzebom obydwu typów
inwestorów, są opcje z barierą wyjścia umiejscowioną out-of-the-money, tj. opcja call z
barierą wyjścia w dół oraz opcja put z barierą wyjścia w górę. W przypadku tych
instrumentów niższy koszt zabezpieczenia wynika z możliwości dezaktywacji opcji na
skutek osiągnięcia bariery. Dla inwestora zajmującego pozycję spekulacyjną taki ruch
ceny instrumentu bazowego byłby oczywiście niekorzystny. Inaczej jednak wygląda
sytuacja inwestora zajmującego pozycję zabezpieczającą. Przedterminowe wygaśnięcie [ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pl doc.pisz.pl pdf.pisz.pl chiara76.opx.pl
inwestor może spekulować na zmianę trendu na rynku instrumentu bazowego. Jednak
moim zdaniem, do takiej spekulacji można lepiej wykorzystać inne instrumenty
pochodne, chociażby opcje wsteczne. Zajęcie pozycji w którejś z opcji wydaje się być
zasadne tylko w przypadku, gdy poziom bariery niezbyt odbiega od ceny rynkowej.
Oszczędności wynikające z niższego kosztu zakupu opcji nie są wówczas zbyt duże, ale
nabywca opcji nie zmniejsza w istotny sposób prawdopodobieństwa otrzymania
wypłaty.
64
Ostatnią parę opcji barierowych, które możemy wykorzystać w celach spekulacyjnych,
stanowią: opcja kupna z barierą wyjścia w górę oraz opcja sprzedaży z barierą wyjścia
w dół. Cechą wspólną tych instrumentów jest możliwość ich dezaktywacji, gdy są one
in-the-money. A zatem opcje te mogą stracić całkowicie swoją wartość, gdy skala
aprecjacji (w przypadku opcji kupna) lub deprecjacji (w przypadku opcji sprzedaży)
będzie zbyt wielka. %7ładen inwestor, który spekuluje na kierunek zmiany ceny aktywu
bazowego nie będzie chciał skorzystać z takiego instrumentu. Możliwe jest wprawdzie
ustawienie bariery w znacznej odległości od ceny wykonania, lecz korzyści wynikające
z niższej ceny opcji nie będą wówczas zbyt duże, a ryzyko dezaktywacji opcji w
przypadku znacznego ruchu cen aktywu bazowego w oczekiwanym kierunku -
znaczące.
Dzięki zakupowi jednej z pierwszych czterech opcji barierowych (opcja kupna z barierą
wejścia w górę, opcja kupna z barierą wyjścia w dół, opcja sprzedaży z barierą wyjścia
w górę, opcja sprzedaży z barierą wejścia w dół), inwestor może odnieść określone
korzyści wynikające z konstrukcji opcji barierowych. Są nimi, jak już wspomniałem,
niższa cena opcji oraz możliwość elastycznego dopasowania parametrów kontraktu do
oczekiwań inwestora. Zalety nabycia którejś z pozostałych opcji barierowych (opcji
kupna z barierą wejścia w dół, opcja sprzedaży z barierą wejścia w górę, opcja kupna z
barierą wyjścia w górę, opcja sprzedaży z barierą wyjścia w dół) nie są już tak
oczywiste. Tańsza premia opcyjna okupiona jest znacznie wyższym ryzykiem
nieuzyskania przez inwestora wypłaty w dniu rozliczenia kontraktu.
Nie oznacza to jednak, że nie można tych opcji wykorzystać w celach spekulacyjnych.
Wydaje się, że korzystnym posunięciem może być wystawienie ww. opcji. Szczególnie
korzystne może być wystawienie opcji kupna z barierą wyjścia w górę lub opcji
sprzedaży z barierą wyjścia w dół. Dla tych instrumentów bariera stanowi formę obrony
przed dużą stratą, na jaką narażony jest każdy inwestor z krótką pozycją opcyjną. W
przypadku sprzedanej opcji call mechanizm ten działa w sposób następujący: jeśli cena
instrumentu bazowego wzrasta przekraczając cenę wykonania, zwiększa się wartość
wewnętrzna opcji, a tym samym rośnie potencjalna wypłata dla nabywcy opcji kupna.
Jeżeli wzrost ceny instrumentu bazowego będzie na tyle duży, że dojdzie ona do
poziomu bariery, opcja ulegnie dezaktywacji. Wyznaczając cenę wykonania opcji
65
kupna z barierą wyjścia w górę na określonym poziomie, wystawca wyraża swój pogląd
odnośnie najbardziej prawdopodobnego, jego zdaniem, pułapu, do którego może dojść
cena instrumentu bazowego. Miejsce ustalenia bariery obrazuje poziom akceptowanej
przez wystawcę straty. Jest ona równa różnicy pomiędzy barierą a ceną wykonania
pomniejszonej o otrzymaną premię. W podobny sposób funkcjonuje mechanizm obrony
przed zbytnim spadkiem ceny instrumentu bazowego dla opcji wystawcy opcji
sprzedaży z barierą wyjścia w dół. Jeśli cena aktywu bazowego spadnie do poziomu
bariery, opcja ulegnie dezaktywacji, a jej wystawca nie będzie zobowiązany do wypłaty
wartości wewnętrznej opcji w dniu rozliczenia40.
Korzystnym posunięciem może być wystawienie opcji kupna z barierą wejścia w dół
lub też opcji sprzedaży z barierą wejścia w górę. Ponieważ w tym przypadku cena
instrumentu bazowego musi osiągnąć zarówno barierę, jak i kurs realizacji, ustawienie
tych parametrów w dużej odległości znacznie zmniejsza prawdopodobieństwo
zaistnienia obowiązku wypłaty dla nabywcy opcji. Należy jednak pamiętać, że im
bardziej cena wykonania jest oddalona od poziomu bariery, tym mniejszą premię
otrzyma wystawca opcji.
W jaki sposób można natomiast wykorzystać opcje barierowe do hedgingu? Podmiot,
który zabezpiecza pozycję na rynku instrumentu bazowego patrzy na swój wynik
finansowy globalnie tzn. łączy zysk lub stratę na pozycji zabezpieczającej z wynikiem
finansowym na instrumencie zabezpieczanym. Standardowe opcje kupna oferują
inwestorowi pokrycie strat na instrumencie bazowym, jeżeli cena rynkowa wzrośnie
powyżej ceny wykonania. Standardowe opcje sprzedaży zabezpieczają przed spadkiem
ceny instrumentu bazowego poniżej kursu realizacji. Ponieważ funkcja wypłaty z opcji
barierowych, przy spełnieniu określonych warunków, odpowiada funkcji wartości
końcowej opcji standardowych, można je także wykorzystać w hedgingu. Problem
związany z zastosowaniem opcji barierowych polega na tym, że stanowią one jedynie
zabezpieczenie warunkowe, a nie, jak opcje standardowe, bezwarunkowe. Ze względu
40
Powyższy mechanizm przypomina w swoim działaniu zlecenie stop loss. W przypadku niekorzystnej
dla inwestora zmiany ceny, pozycja jest automatycznie zamykana. O ile jednak w przypadku zlecenia
stop loss zamknięcie pozycji jest jednoznaczne ze stratą dla inwestora, o tyle w przypadku opcji
barierowej wystawca osiąga zysk.
66
na ryzyko dezaktywacji (bariera wyjścia) lub braku aktywacji opcji (bariera wejścia),
inwestor nie może być pewny istnienia zabezpieczenia.
Jak już wspomniałem opcja barierowa jest tańsza niż odpowiadająca jej opcja
standardowa, co z punktu widzenia kosztów zabezpieczenia pozycji ma bardzo duże
znaczenie. Nie jest jednak tak, że opcje barierowe dają takie same zabezpieczenie jak
opcje standardowe, przy niższym koszcie premii. Upust w cenie opcji wynika przecież z
ryzyka dezaktywacji opcji (opcja z barierą wyjścia) lub ryzyka nieosiągnięcia bariery
(opcja z barierą wejścia). Cała umiejętność wykorzystania opcji barierowych w
hedgingu polega na tym, aby nie zabezpieczać takich zmian ceny aktywu bazowego,
które są korzystne dla inwestora z punktu widzenia pozycji globalnej.
Wybór konkretnej opcji barierowej do zabezpieczenia pozycji wynika z nastawienia
inwestora do problemu hedgingu. Jeśli dany inwestor ma podejście pasywne, tzn. z
definicji zabezpiecza całość otwartej pozycji przed każdym niekorzystnym ruchem ceny
instrumentu bazowego, będzie mógł skorzystać z zalet opcji barierowych w
ograniczonym zakresie. Z kolei inwestor, który ma aktywne podejście do hedgingu, tzn.
dokonuje zabezpieczenia pozycji w sposób selektywny, będzie mógł w większym
stopniu skorzystać z możliwości, jakie oferują opcje barierowe.
Grupą opcji barierowych, które najlepiej odpowiadają potrzebom obydwu typów
inwestorów, są opcje z barierą wyjścia umiejscowioną out-of-the-money, tj. opcja call z
barierą wyjścia w dół oraz opcja put z barierą wyjścia w górę. W przypadku tych
instrumentów niższy koszt zabezpieczenia wynika z możliwości dezaktywacji opcji na
skutek osiągnięcia bariery. Dla inwestora zajmującego pozycję spekulacyjną taki ruch
ceny instrumentu bazowego byłby oczywiście niekorzystny. Inaczej jednak wygląda
sytuacja inwestora zajmującego pozycję zabezpieczającą. Przedterminowe wygaśnięcie [ Pobierz całość w formacie PDF ]