[ Pobierz całość w formacie PDF ]
bando tuj orienti�is en �iu trompado ekskuis la mal-
dikan kruron, poste levetis la manon, rave ekmienis,
faris kelkajn dancpa�ojn kaj kelkfoje gracie turni�is kaj
dancatingite sian lokon, denove ekskuis la maldikan
krureton, mallevis la manon kaj senmove haltis.
A�, diris la Lordo, tio estas tre bela.
Tuj poste Lotrando alpa�is al Tran�emulo, alivestita je
turko, �ajnigis kvaza� li premus sur li sekretan butonon,
palpebrumis je li kaj ekkriis: Turko! , kaj jen! en la turko
unue io ekbruetis kvaza� en ma�ino, poste �i kelkfoje
tremigis la turkon. La turko krucmetis la manojn sur la
brusto, trifoje riverencis kaj prononcis �iam klare la tur-
kan saluton: Salam Alejkum.
A�, ekmiris la Lordo, anka� tio estas tre bela.
Poste Lotrando funkciigis la Sangan Juron, kiu estis
prezentanta �inon. Anka� en la �ino io ekbruetis kaj
skuigis lin, poste li levis la manojn kun altenlevitaj mon-
trofingroj, trifoje riverencis kaj trifoje salutis: �i �u ha,
�iri miri ho.
A�, esprimi�is la Lordo. Bela �ino.
109
NA� FABELOJ
eLIBRO
Tiel do prezentis Lotrando al la Lordo sian tutan te-
atron: Gor�otran�ulon kun liuto, kiu pin�is kanteton,
poste kavaliro Arkifripono ekgenuis, �uris kaj aklamis
trifoje Hura , la �onglisto Granda Fripono faris kaprio-
lon, la urso Dinamito murmuris kaj mallerte turni�is �ir-
ka�e, la tamburisto xtelulo dume tamburis kaj la gurdis-
to Longstang turnis krankon de gurdo.
A�, diris la Lordo. Belaj moveblaj pupoj. Kion vi
postulas por ili, majstro Figurini?
Via Ekscelenco, respondis Lotrando, mi donos ilin
malkare al vi, pro vi. Bonvolu mem fiksi la prezon.
Mi donos cent mil, decidi�is la Lordo. Mia kasisto
morga� elpagos ilin al vi. Mi lokos la pupojn en mia dor-
mo�ambro.
Jen io por Lotrando vidanta kiel la Lordo mem en-
kapti�as. Kia bela okazo por lia rolo, murdi la Lordon,
kiam �iuj dormos, kaj akiri grandegan predon!
Ekscelenco, li riverencis malice, mi estas feli�ega,
ke miaj pupoj havos la grandan honoron restadi en via
nobla proksimeco.
Lordo Haveloko tre kontentigita volis jam levi�i de la
se�o, sed tiam lia vido malkovris mian praavon sta-
rantan en angulo en siaj striitaj �trumpoj, kun malpuri-
gita viza�o kaj surdorse kun pendigita tabuleto. A�,
ekmiris la Lordo, kaj kion scias �i tiu pupo, majstro Fi-
gurini?
110
NA� FABELOJ
eLIBRO
Nia Lotrando tute forgesis nian praavon, kaj nun ne
povis rapide elpensi por li iun rolon. Tute li konfuzi�is
kaj komencis balbuti: �i estas, �i estas mi petas
ee �i estas Neniu. Nome ee �i tiu pupo ankora� ne-
nion scias, �i ne estas ee ankora� preta.
Sed mia dika praavo ne estis novnaskito kaj opiniis, ke
nun li mem ege lecionos la rabistojn. Lotrando ankora�
ne finbalbutis, kaj la praavo komencis ludi rolon, kiun
anta� tempeto la rabistoj mem instruis lin. Li komencis
anta� �iuj subite piedpinte �ovi�i kiel �telisto
Lotrando muti�is, la Lordo mire alokulis la trian mo-
noklon, ekkriis Ah, kaj kun li ekkriis A� lia tuta
akompanantaro.
Kaj la praavo �teliste �ovi�is unue al xtelulo, trapalpis
lian vesta�on kaj elpo�igadis �iujn liajn dirkojn, borilojn,
�izilojn, kaj boriletojn kaj �iun �telistan ilaron kaj aldo-
ne al tio kantis la unuan strofon de la rabista himno:
Kamaradoj, karaj anoj,
uloj rabaj kaj bandanoj,
pretaj riski, trompa ar ,
et�telistoj, friponar ,
al ni bone, al ni hej,
hoj,
kiu volas, al ni voj .
A�, diris Lordo Haveloko kaj kun li la tuta akompa-
111
NA� FABELOJ
eLIBRO
nantaro. La unua adjutanta lorda detektivo xerlok Hol-
mes pintigis la orelojn: li komencis senti, ke temas pri io.
Kaj nun la praavo komencis kanti la duan strofon de
la rabista himno:
�enoj el oro, hej, hej,
ring , juvelo kaj anka� gemo.
Atenton, Fripono, hej,
se kaptos cin oni, cia fino,
kaj celis al la Granda Arkifripono kaj dum la kantado
elpo�igadis la de li �telitajn juvelojn, orajn objektojn,
braceletojn, horlo�ojn kaj ringojn. Tio estis preska� tuta
ora�ista butiko.
A�, ekkriis Lordo Haveloko kun kun li la tuta akom-
panantaro. La dua adjutanta detektivo de la Lordo, Stu-
art Webbs, pintigis la orelojn: li komencis anta�vidi, ke
temas pri io.
Kaj la praavo kantis:
Pafpreta pistolo, hej,
akra il kun kling-randa bril .
Nur, ci ulo, viglu, hej,
ve al ci, se ci en kaptil !
kaj estis eltiranta de sub la vesta�o de Gor�otran�ulo
murdilojn, tran�ilojn kaj pistolojn kaj ponardojn.
A�, ekkriis Lordo Haveloko kun ku li la tuta akom-
112
NA� FABELOJ
eLIBRO
panantaro. La tria adjutanta detektivo de la Lordo, Joe
Deebs, pintigis la orelojn: li komencis senti, ke temas pri
io.
Mia dika praavo kantante tiel �iujn strofojn de la kan-
to traser�is unu rabiston post la alia kaj forprenadis de
ili ilian �telistan ilaron kaj �telitajn objektojn kaj murd-
armilojn kaj �ion �i li estis metanta teren. Lordo Have-
loko �iam ekkriis A� kaj kun li tuta lia akompananta-
ro kaj sinsekve pintigis la orelojn anka� la adjutnataj lor-
daj detektivoj Higgs, Lutz, Leblanc kaj Pitt.
Lotrandon la praavo lasis por la fino. Li elpo�igis de li
sian burson kun mono, tabakujon, el kiu tuj abunde li
pin�prenis, anka� sian multokoloran po�tukon, en kiun
li ektrumpetis tiel brue kiel je �askorno, kaj je tio kantis:
Nur flugu sango, hej,
nur piku, batu kaj pafu!
Lotrando, atentu,
kaj cian vivon �atu!
Ha, Lotrando, ekkriis la lorda adjutanto detektivo
Klifron, kiu nun ekhavis certecon, ke temas pri la tima-
ta Lotrando kaj liaj komplicoj. Lotrando! ekkriis �iuj
adjutantaj detektivoj de la Lordo kaj eltiris �nurojn, ka-
tenojn kaj fera�ojn.
Lotrando! ekkriis Lordo Haveloko kaj surokuligis la
kvaran monoklon. Lotrando! ekkriis la sekur-gardista-
113
NA� FABELOJ
eLIBRO
ro de la Lordo, gardistaro kaj gardistoj kaj sbiroj kaj ak-
celis je la estro kaj lia bando fusilojn.
Ja, miaj karuloj, vi devas veni al mi por lerni, se vi vo-
las prenadi la fremdan kaj la sian reteni, diris la praa-
vo al la rabistoj.
Lotrandon kaj la rabistojn oni katenis kaj forkondu-
kis anka� kun Kokoteta kaj transdonis al tribunalo.
Mia dika praavo sin �uis kaj lavis kaj Lordo Haveloko
dankis al li, ke li savis lin de la terura dan�ero. Li dona-
cis al li krom aliaj objektoj anka� belegan tabakujon,
plenigitan de bonodora flartabako, el kiu poste la praavo
igis gustumi al �iuj muelejaj �arpentistoj ka �eval-ko-
mercistoj kaj komercistoj kun trifolia semo el la tuta re-
giono.
La praavo venigis Nukseton, kiu dume en la angulo
bone satigis sin per resta�oj de la rabista festeno tiel, ke
�i apena� povis movi�i. La praavino bonvenigis ilin hej-
me tre malmilde, �ar ili iras tiel malfrue el la gastejo, sed
kiam la praavo rakontis, kio entute okazis, �i ek�ojis, ke
�i tiel bone fini�is.
114
NA� FABELOJ
eLIBRO
Fabelo niksa
e, infanoj, vi opinias, ke niksoj ne ekzistas, mi diras
Sdo al vi, ke ili ekzistas, kaj kiaj! Tiel ekzemple �uste
�e ni, kie ni naski�is, lo�is unu en rivero �pa sub la flu-
baro, kaj unu estis en Havlovice apud la ligna ponto, kaj
unu restadis en la rivereto Rade�, li estis germano ger-
mana, e� ne unu �e�an vorton li sciis; foje li venis al mia
pa�jo, por eltirigi sian denton, kaj rekompence alportis [ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pl doc.pisz.pl pdf.pisz.pl chiara76.opx.pl
bando tuj orienti�is en �iu trompado ekskuis la mal-
dikan kruron, poste levetis la manon, rave ekmienis,
faris kelkajn dancpa�ojn kaj kelkfoje gracie turni�is kaj
dancatingite sian lokon, denove ekskuis la maldikan
krureton, mallevis la manon kaj senmove haltis.
A�, diris la Lordo, tio estas tre bela.
Tuj poste Lotrando alpa�is al Tran�emulo, alivestita je
turko, �ajnigis kvaza� li premus sur li sekretan butonon,
palpebrumis je li kaj ekkriis: Turko! , kaj jen! en la turko
unue io ekbruetis kvaza� en ma�ino, poste �i kelkfoje
tremigis la turkon. La turko krucmetis la manojn sur la
brusto, trifoje riverencis kaj prononcis �iam klare la tur-
kan saluton: Salam Alejkum.
A�, ekmiris la Lordo, anka� tio estas tre bela.
Poste Lotrando funkciigis la Sangan Juron, kiu estis
prezentanta �inon. Anka� en la �ino io ekbruetis kaj
skuigis lin, poste li levis la manojn kun altenlevitaj mon-
trofingroj, trifoje riverencis kaj trifoje salutis: �i �u ha,
�iri miri ho.
A�, esprimi�is la Lordo. Bela �ino.
109
NA� FABELOJ
eLIBRO
Tiel do prezentis Lotrando al la Lordo sian tutan te-
atron: Gor�otran�ulon kun liuto, kiu pin�is kanteton,
poste kavaliro Arkifripono ekgenuis, �uris kaj aklamis
trifoje Hura , la �onglisto Granda Fripono faris kaprio-
lon, la urso Dinamito murmuris kaj mallerte turni�is �ir-
ka�e, la tamburisto xtelulo dume tamburis kaj la gurdis-
to Longstang turnis krankon de gurdo.
A�, diris la Lordo. Belaj moveblaj pupoj. Kion vi
postulas por ili, majstro Figurini?
Via Ekscelenco, respondis Lotrando, mi donos ilin
malkare al vi, pro vi. Bonvolu mem fiksi la prezon.
Mi donos cent mil, decidi�is la Lordo. Mia kasisto
morga� elpagos ilin al vi. Mi lokos la pupojn en mia dor-
mo�ambro.
Jen io por Lotrando vidanta kiel la Lordo mem en-
kapti�as. Kia bela okazo por lia rolo, murdi la Lordon,
kiam �iuj dormos, kaj akiri grandegan predon!
Ekscelenco, li riverencis malice, mi estas feli�ega,
ke miaj pupoj havos la grandan honoron restadi en via
nobla proksimeco.
Lordo Haveloko tre kontentigita volis jam levi�i de la
se�o, sed tiam lia vido malkovris mian praavon sta-
rantan en angulo en siaj striitaj �trumpoj, kun malpuri-
gita viza�o kaj surdorse kun pendigita tabuleto. A�,
ekmiris la Lordo, kaj kion scias �i tiu pupo, majstro Fi-
gurini?
110
NA� FABELOJ
eLIBRO
Nia Lotrando tute forgesis nian praavon, kaj nun ne
povis rapide elpensi por li iun rolon. Tute li konfuzi�is
kaj komencis balbuti: �i estas, �i estas mi petas
ee �i estas Neniu. Nome ee �i tiu pupo ankora� ne-
nion scias, �i ne estas ee ankora� preta.
Sed mia dika praavo ne estis novnaskito kaj opiniis, ke
nun li mem ege lecionos la rabistojn. Lotrando ankora�
ne finbalbutis, kaj la praavo komencis ludi rolon, kiun
anta� tempeto la rabistoj mem instruis lin. Li komencis
anta� �iuj subite piedpinte �ovi�i kiel �telisto
Lotrando muti�is, la Lordo mire alokulis la trian mo-
noklon, ekkriis Ah, kaj kun li ekkriis A� lia tuta
akompanantaro.
Kaj la praavo �teliste �ovi�is unue al xtelulo, trapalpis
lian vesta�on kaj elpo�igadis �iujn liajn dirkojn, borilojn,
�izilojn, kaj boriletojn kaj �iun �telistan ilaron kaj aldo-
ne al tio kantis la unuan strofon de la rabista himno:
Kamaradoj, karaj anoj,
uloj rabaj kaj bandanoj,
pretaj riski, trompa ar ,
et�telistoj, friponar ,
al ni bone, al ni hej,
hoj,
kiu volas, al ni voj .
A�, diris Lordo Haveloko kaj kun li la tuta akompa-
111
NA� FABELOJ
eLIBRO
nantaro. La unua adjutanta lorda detektivo xerlok Hol-
mes pintigis la orelojn: li komencis senti, ke temas pri io.
Kaj nun la praavo komencis kanti la duan strofon de
la rabista himno:
�enoj el oro, hej, hej,
ring , juvelo kaj anka� gemo.
Atenton, Fripono, hej,
se kaptos cin oni, cia fino,
kaj celis al la Granda Arkifripono kaj dum la kantado
elpo�igadis la de li �telitajn juvelojn, orajn objektojn,
braceletojn, horlo�ojn kaj ringojn. Tio estis preska� tuta
ora�ista butiko.
A�, ekkriis Lordo Haveloko kun kun li la tuta akom-
panantaro. La dua adjutanta detektivo de la Lordo, Stu-
art Webbs, pintigis la orelojn: li komencis anta�vidi, ke
temas pri io.
Kaj la praavo kantis:
Pafpreta pistolo, hej,
akra il kun kling-randa bril .
Nur, ci ulo, viglu, hej,
ve al ci, se ci en kaptil !
kaj estis eltiranta de sub la vesta�o de Gor�otran�ulo
murdilojn, tran�ilojn kaj pistolojn kaj ponardojn.
A�, ekkriis Lordo Haveloko kun ku li la tuta akom-
112
NA� FABELOJ
eLIBRO
panantaro. La tria adjutanta detektivo de la Lordo, Joe
Deebs, pintigis la orelojn: li komencis senti, ke temas pri
io.
Mia dika praavo kantante tiel �iujn strofojn de la kan-
to traser�is unu rabiston post la alia kaj forprenadis de
ili ilian �telistan ilaron kaj �telitajn objektojn kaj murd-
armilojn kaj �ion �i li estis metanta teren. Lordo Have-
loko �iam ekkriis A� kaj kun li tuta lia akompananta-
ro kaj sinsekve pintigis la orelojn anka� la adjutnataj lor-
daj detektivoj Higgs, Lutz, Leblanc kaj Pitt.
Lotrandon la praavo lasis por la fino. Li elpo�igis de li
sian burson kun mono, tabakujon, el kiu tuj abunde li
pin�prenis, anka� sian multokoloran po�tukon, en kiun
li ektrumpetis tiel brue kiel je �askorno, kaj je tio kantis:
Nur flugu sango, hej,
nur piku, batu kaj pafu!
Lotrando, atentu,
kaj cian vivon �atu!
Ha, Lotrando, ekkriis la lorda adjutanto detektivo
Klifron, kiu nun ekhavis certecon, ke temas pri la tima-
ta Lotrando kaj liaj komplicoj. Lotrando! ekkriis �iuj
adjutantaj detektivoj de la Lordo kaj eltiris �nurojn, ka-
tenojn kaj fera�ojn.
Lotrando! ekkriis Lordo Haveloko kaj surokuligis la
kvaran monoklon. Lotrando! ekkriis la sekur-gardista-
113
NA� FABELOJ
eLIBRO
ro de la Lordo, gardistaro kaj gardistoj kaj sbiroj kaj ak-
celis je la estro kaj lia bando fusilojn.
Ja, miaj karuloj, vi devas veni al mi por lerni, se vi vo-
las prenadi la fremdan kaj la sian reteni, diris la praa-
vo al la rabistoj.
Lotrandon kaj la rabistojn oni katenis kaj forkondu-
kis anka� kun Kokoteta kaj transdonis al tribunalo.
Mia dika praavo sin �uis kaj lavis kaj Lordo Haveloko
dankis al li, ke li savis lin de la terura dan�ero. Li dona-
cis al li krom aliaj objektoj anka� belegan tabakujon,
plenigitan de bonodora flartabako, el kiu poste la praavo
igis gustumi al �iuj muelejaj �arpentistoj ka �eval-ko-
mercistoj kaj komercistoj kun trifolia semo el la tuta re-
giono.
La praavo venigis Nukseton, kiu dume en la angulo
bone satigis sin per resta�oj de la rabista festeno tiel, ke
�i apena� povis movi�i. La praavino bonvenigis ilin hej-
me tre malmilde, �ar ili iras tiel malfrue el la gastejo, sed
kiam la praavo rakontis, kio entute okazis, �i ek�ojis, ke
�i tiel bone fini�is.
114
NA� FABELOJ
eLIBRO
Fabelo niksa
e, infanoj, vi opinias, ke niksoj ne ekzistas, mi diras
Sdo al vi, ke ili ekzistas, kaj kiaj! Tiel ekzemple �uste
�e ni, kie ni naski�is, lo�is unu en rivero �pa sub la flu-
baro, kaj unu estis en Havlovice apud la ligna ponto, kaj
unu restadis en la rivereto Rade�, li estis germano ger-
mana, e� ne unu �e�an vorton li sciis; foje li venis al mia
pa�jo, por eltirigi sian denton, kaj rekompence alportis [ Pobierz całość w formacie PDF ]
